กระเป๋าเดินทาง (Luggage)

วัสดุกระเป๋าเดินทาง

PC ย่อมาจาก Polycarbonate (โพลีคาร์บอเนต) เป็นพลาสติกชนิดหนึ่งทีทมีคุณสมบัติด้านความทนทาน ทนต่อความร้อนได้ดี และมีน้ำหนักเบา เป็นวัสดุที่นิยมในการนำเอาไปทำสารพัดสิ่ง เนื่องจากมีราคาถูกและมีความปลอดภัยระดับหนึ่ง ในบางเกรดสามารถใช้ร่วมกับอาหารได้โดยตรง แต่หากนำเอามาทำกระเป๋าเดินทางจะมีต้นทุนสูงสักเล็กน้อย และไม่ทนทานต่อการเกิดขนแมว

PP ย่อมาจาก Polypropylene (โพลีโพรพิลีน) หนึ่งในพลาสติกยุคใหม่ที่สามารถทนทานรอขีดข่วนได้ดีกว่า PC แถมยังมีความสวยงามสามารถทำสีสันและประยุกต์การใช้งานได้หลากหลาย ยกตัวอย่างเช่นธนบัตร 50 บาท ของประเทศไทยสมัยก่อนก็ผลิตมาจาก PP รวมถึงชิ้นส่วนยานยนต์บางประเภท แต่หากทำกระเป๋าเดินทางอาจมีน้ำหนักสูงกว่าหลายวัสดุทั่วไป

ABS ย่อมาจาก Acrylonitrile-Butadiene-Styrene (อะคริโลไนไตรล์-บิวทาไดอีน-สไตรีน) เป็นวัสดุยุคเก่าที่นิยมใช้ทำกระเป๋าเดินทางมาตั้งแต่ยุคพ่อแม่เรา และหลายแบรนด์ดั้งเดิมก็ยังคงนิยมใช้วัสดุนี้อยู่ โดยจะเห็นได้จากเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านล้วนเป็น ABS แทบทั้งสิ้น คุณสมบัติเด่นก็คือทนทานต่อสารเคมี ไม่เป็นรอยด่างรวมถึงทนความร้อนได้สูงกว่า

Alu ย่อมาจาก Aluminum (อะลูมิเนียม) มีอยู่เฉพาะในกระเป๋ารุ่นราคาแพง ส่วนมากจะมีราคาหลักหมื่น ข้อดีก็คือคงรูปได้ดีกว่ากระเป๋าประเภทอื่น โอกาสแตกหักต่ำกว่าพลาสติกทั่วไป แต่ถึงอย่างไรก็ยังมีโอกาสที่จะบุบได้อยู่ แต่ยังแก้ไขได้ด้วยวิธีการทุบเคาะอีกด้าน ซึ่งบางคนก็ว่าเป็นสเน่ห์ของกระเป๋ารุ่นนี้ แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือราคาสูงมาก เหมาะกับคนที่มีฐานะประมาณหนึ่ง

Fab ย่อมาจาก Fabric (ผ้า) วัสดุที่เก่าแก่ที่สุดก่อนจะมีพลาสติกแพร่หลายในปัจจุบัน ข้อดีก็คือมีน้ำหนักเบาสามารถยืดหยุ่นได้ดีที่สุด และไม่มีทางแตกจากการตกหรือกระแทกได้อย่างแน่นอน แต่ที่ต้องระวังก็คือมันไม่กันน้ำเลยแม้แต่นิดเดียว และคราบสกปรกจากการใช้งานจะเด่นชัด บริเวณจุดอ่อนที่สุดของกระเป๋าคือช่วงซิป นอกจากนี้ยังปกป้องสิ่งของภายในได้ไม่ดีสักเท่าไหร่