


ขนาดสินค้ารวมบรรจุภัณฑ์ | (กxยxส) 14.3x21.4x2 ซม. |
น้ำหนักรวมบรรจุภัณฑ์ | 0.54 กก. |
การเมืองภาคประชาชน
ภายหลังเปลี่ยนแปลงการปกครองเมื่อปี 2475 สถานการณ์บ้านเมืองของไทยนับแต่อดีตตราบจนปัจจุบันยังคงอยู่ในสภาวะลุ่มๆ ดอนๆ ซึ่งโดยมากมักผันแปรไปตามผู้มีอำนาจในแต่ละยุคสมัย
“อุเชนทร์ เชียงเสน” นักวิชาการหนุ่มผู้คร่ำหวอดอยู่กับการขบวิเคราะห์ปรากฏการณ์ทางการเมืองในแง่มุมต่างๆ จึงใช้โอกาสดังกล่าวสรรค์สร้างและเรียนรู้พัฒนาการทางการเมืองของไทยผ่านงานวิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการปกครอง คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ก่อนจะต่อยอดเป็นหนังสือ การเมืองภาคประชาชน ด้วยการนำเสนอรากเหง้าของปัญหาบ้านเมืองภายหลังเหตุการณ์ทางการเมือง เชื่อมโยงไปยังจุดเริ่มต้นของวาทกรรม “การเมืองภาคประชาชน” อันหมายถึงกระบวนการของประชาชนที่ตรวจสอบ ถ่วงดุล และคัดค้านแนวนโยบายของรัฐที่มีผลกระทบกับคนส่วนใหญ่ นับแต่การรณรงค์ให้โหวตรับรัฐธรรมนูญฉบับปี 2540 ซึ่งเป็นหนึ่งในรัฐธรรมนูญที่มีความเป็นประชาธิปไตยมากที่สุดฉบับหนึ่ง การรวมตัวของขบวนการ “สมัชชาคนจน” เพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมให้แก่คนยากไร้ รวมถึงการถือกำเนิดของ “คณะกรรมการรณรงค์เพื่อประชาธิปไตย” ที่เริ่มมีบทบาทเทียบเคียงเวทีการเมืองมากขึ้นตามลำดับ โดยกลุ่มองค์กรที่ได้ยกตัวอย่างดังกล่าว ไม่ว่าจะมีฐานมวลชนเป็นของตัวเองหรือเปล่า ล้วนกำเนิดจากรากเหง้าทางความคิดเกี่ยวกับ “การเมืองภาคประชาชน” แทบทั้งสิ้น
และจุดหักเหสำคัญของขบวนการภาคประชาชนในช่วงเวลาต่อมาก็คือ การถือกำเนิดของ “พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย” ซึ่งมีเป้าประสงค์เพื่อขับไล่ “ระบอบทักษิณ”
เมื่อเรื่องราวดำเนินมาถึงตรงจุดนี้ย่อมสังเกตได้ชัดเจนว่า การต่อสู้เรียกร้องในฐานะ “การเมืองภาคประชาชน” เริ่มจะแตกต่างจากในอดีตอย่างไร ใช้รูปแบบการต่อสู้อย่างสันติอหิงสาเหมือนในอดีตหรือไม่ เชิดชูการกระจายอำนาจตามปณิธานประชาธิปไตยหรือเปล่า ใครคือผู้กำหนดกลเกมการเรียกร้อง จนถึงคำถามสำคัญก็คือ จริงหรือไม่ที่การต่อสู้กับระบอบทักษิณคือการเมืองภาคประชาชนตามเจตนารมณ์เดิม
ISBN : 9789740216308
ผู้แต่ง : อุเชนทร์ เชียงเสน
สำนักพิมพ์ : มติชน
ตีพิมพ์ : พิมพ์ครั้งที่ 1 : กันยายน 2561
หน้า/จำนวนเล่ม : 367 หน้า
ชนิดปก : ปกอ่อน
เนื้อในพิมพ์ : ขาวดำ